Een film die geen film genoemd hoeft te worden, eerder een gedicht in beelden. Een zelfportret in een Grieks landschap, die probeert los te breken van tijd en ruimte en zoekt naar zintuiglijke waarneming. Een zachte omarming van de omgeving en een zoektocht naar verbinding: als je je eigen context verlaat, hoe vind je jezelf dan terug? Over isolatie, ronddolen en een bloem die na jaren opnieuw opent.

Van en door: Nina Marte Wilson

Duur: 15min