Het is al laat. De maan zal aanstonds ondergaan achter de populieren die het paleis versmoren…
Hier zijn wij alleen, misschien, hoewel men hier altijd op zijne hoede moet zijn. Het schijnt wel dat er geloerd wordt op de nadering van het allerkleinste geluk. Ik heb eens tegen mijzelf gezegd, heel in het diepst van mijn ziel; - en God zelf kon het nauwelijks hooren; - ik heb eens tegen mijzelf gezegd dat ik gelukkig zou zijn…

Concept en Spel: Ies Kaczmarek en Merlijn De Meyer Engelbeen.
Tekst: Maurice Maeterlinck.
Hartelijk dank aan: Marc Zwietink, Jean-Paul Caelen, Raïssa Reintjes, Wensley Piqué, Mami Izumi, Marijke en Suze van Ulrike Quade Company, Erki De Vries en Rosa Verloop.

Duur: 45min