Ik herinner me een nacht.
Het was koud, maar anders dan nu.
Het verschil is dat er toen vocht in de lucht zat.
De lucht was zwaar van de vochtigheid.
Er hing mist.
Dunne rafelige nevels,
Niet zoals dat kan zijn,
Dat het echt mooi is.
Het was zwaar en vochtig en een beetje dramatisch.
Begrijpt u?
Het was het eerste onduidelijke moment sinds ik alleen was.
Sinds ik hem daar had achtergelaten.

Tekst: Marijke Schermer | Spel: Annelotte van Aarts | Regie: Rani Decock | Begeleiding: Christophe Aussems

Duur: 45min